İşçisin Sen İşçi Kal

 

Belki Yıllar Var ki Ete Bile Hasretler!

Dikkat et çocuğum! Kemiklerine kadar işlemesin yoksulluk. Ejderha kalesindeki pahalı bir ete ihtiraslı izler bırakamayacaklar diye hakir görme dişlerini. Gerçi o dişler de bir yarı tanrıya ait değiller ya olsun! Belki en son yarı kanlı bir kemiği dişlediler. Belki yıllar var ki ete bile hasretler… Ama sen geç bunları iki durak evladım. Bir kez “yetersiz” ve “aşağılık” hissine kapıldın mıydı, büyüdüğünde çocukluğuna inmeye çalışan bir doktorun koltuğunda bulursun kendini!

Elbette önce sınıfını bilmeli insan. Dünyada yalnızca işçiler ve burjuvalar olduğunu; Alt sınıfın kolay kolay burjuva rahimlerinde yuvalanamayacağını, yine de istisnaların kaideyi bozmayacağını, ara sıra üç beş gizli ve yasak aşkların da yaşanacağını... Ama hayatın rutin akışında bir burjuvanın bir buket güle de kanmayacağını... Önce birbirine yakın koşullar, sonra bir buket gül!

Hayallerini öldürme evladım. Ama talep edilebilir tarafta olmak için neler yapıyorsun bu arada? O gülü kabul eden kadına koşarak senin nasıl biri olduğunu soracak kaç kişi var sen öldükten sonra? Heykelini dikmeleri için ne tür koşullar yarattın senden sonrakilere? Sadece iyi bir adam ve sorumlu bir koca olmak mıdır övünç kaynağın? Sevginin tek başına çok korunaksız olduğu söylenir.

Hem sonra neden işçi kalasın ki? Elbette bundan ne anladığına bağlı. Hayatını bir işçi maaşıyla yarı aç yarı tok geçirerek çocuklarını iyi doyuramamak! Eğitim masraflarını giderememek! Giydirememek, güldürememek... Olmaz olsun o türden bir "işçi kalmak" felsefesi. Kimse böyle bir yaşamın asilliğinden bahsetmiyor zaten. Bunu istemiyor da.

Tamirci çırağı acaba durumu kabullenmiş midir? Başka ne olsun! Yoksula parayı öğretmedikleri için hâlâ yoksul ya zaten. Ve bu yüzden o şarkılar yazılmaya, tulumlar giyilmeye, çiçekler de çöpe atılmaya devam edecek. Acaba birileri o tamirci çırağına on yılda o tamirhanenin sahibi olmanın yolunu öğretseydi hayatı nasıl olurdu! Hem de askeri ücretle! Bu çok kolaydı. Bilgisizlik çiçekleri de çöpe attırıyor evladım...

Günay Aktürk